Rilucere
Rilucere: infinito presente del verbo rilucere - Forma Attiva (ausiliare: Essere)
Indicativo
- Presente
- io riluco
- tu riluci
- egli riluce
- noi riluciamo
- voi rilucete
- essi rilucono
- Passato prossimo
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Imperfetto
- io rilucevo
- tu rilucevi
- egli riluceva, rilucea
- noi rilucevamo
- voi rilucevate
- essi rilucevano, riluceano
- Trapassato prossimo
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Passato remoto
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Trapassato remoto
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Futuro semplice
- io rilucerò
- tu rilucerai
- egli rilucerà
- noi riluceremo
- voi rilucerete
- essi riluceranno
- Futuro anteriore
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Congiuntivo
- Presente
- che io riluca
- che tu riluca
- che egli riluca
- che noi riluciamo
- che voi riluciate
- che essi rilucano
- Passato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Imperfetto
- che io rilucessi
- che tu rilucessi
- che egli rilucesse
- che noi rilucessimo
- che voi riluceste
- che essi rilucessero
- Trapassato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Condizionale
- Presente
- io rilucerei
- tu riluceresti
- egli rilucerebbe
- noi riluceremmo
- voi rilucereste
- essi rilucerebbero
- Passato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Imperativo
Participio
Gerundio
Infinito