Controvertere
Controvertere: infinito presente del verbo controvertere - Forma Attiva (ausiliare: Avere)
Indicativo
- Presente
- io controverto
- tu controverti
- egli controverte
- noi controvertiamo
- voi controvertite
- essi controvertono
- Passato prossimo
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Imperfetto
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Trapassato prossimo
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Passato remoto
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Trapassato remoto
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Futuro semplice
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Futuro anteriore
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Congiuntivo
- Presente
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Passato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Imperfetto
- che io controvertissi
- che tu controvertissi
- che egli controvertisse
- che noi controvertissimo
- che voi controvertiste
- che essi controvertissero
- Trapassato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Condizionale
- Presente
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- Passato
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
- (mancante)
Imperativo
- Presente
- (mancante)
- (mancante)
Participio
Gerundio
Infinito